چقدر سخت است باور بودنت در عین نبودنت...
چقدر سخت است که باشی ولی چشمانم دریای نگاهت را تجربه نکنند...
چقدر سخت است که نمی توانم درددلم را با تمام وجودم به تو بگویم تا خالی شوم...
چه کنم؟فاصله ها صدایم را در خود میشکنند...
این فاصله های بی رحم اند که تو را از من گرفته اند و مرا از تو...
کاش فاصله ها تمام شوند و با تو بودن ناتمام..
به امید فردایی از جنس رویای با تو بودن.................
نظرات شما عزیزان:
|